این روزا فارغ از اینکه دس هر جغله بچه ای رو که میبینی ی گوشی هم قد و قواره خودش داره و تا موی دماغ رفته توش ،چیز دیگه ای که خیلی شایع شده بازی کلش اف کلنزه که محاله به یکی برسی و ازت نپرسه لِوِلت چنده! طوری که دیگه اینجا شده تکیه کلام! و خوشحالم که همیشه جواب من در پاسخ به این دهن سرویسان این است که من کلش ندارم! در واقع ماییم و یک گوشی نوکیای ساده! خب حالا اصل حرف این است! که ایا می شود روزی را دید که مثلا جنابان صاحب فتوا تو کتاباشون بنویسند که:
بازی هایی از قبیل کلش اف کلنز احتیاط واجب در ترک ان است، ولی اگر باعث فوت وقت و برانگیخته نشدن انگیزه ی حمله و خون ریزی در ان نباشد و مفسده ای با ان همراه نباشد مانعی ندارد!
حالا باز بقیه ی بازیایی که منع شده بهتر بود، اونا حداقلش هر چند نفر که بازی میکردن ی صمیمیتی بینشون به وجود میومد ولی اینا چی!
